Congress hall

Gisteren is het thema van de conferentie neergezet. Een gote rol was weggelegd voor de amerikaanse prof. Dr Eric Patterson. Natuurlijk nadat de verschillende religieuze leiders van het gastland aan het woord geweest waren in hun welkomstwoord.
Het openingsthema: The global resurgence of religion: trends trough 2025, werd benaderd vanuit de orthodoxe, moslim en katholieke invalshoek. In de tweede sessie werd ingegaan op: Religious leaders in post-conflict societies.
Het blijft lastig om juist vanuit de bijzondere positie van Chaplains een rol in te nemen. Toch is het gezelschap van mening dat religieuze leiders een voorbeeld zouden moeten geven bij de re-concilliation. Zij, de religieuze instellingen in het algemeen, zouden het voortouw moeten nemen om mensen met elkaar in gesprek te brengen en vooral ook politiek te motiveren. Het is tevens evident hoe belangrijk hierin het werk van vrijwilligers is. Vaak vormen zij de, derde, onafhankelijke partij.

De avond voorzag niet in een programma. Dat maakte dat we met de belgisch- nederlandse delegatie in het hotel gebleven zijn. Sarajevo nodigt, met temperaturen onder de tien, niet echt uit tot uitvoerig exploreren van de stad.

Hedenmorgen starten we met de indrukwekkende film over de genocide in Rwanda: "As we forgive" . Deze film brengt niet alleen op indringende wijze de gevolgen van de genocide in beeld, maar laat tevens zien hoe de programma's voor herstel van vertrouwen en vergiffenis worden ingezet. Het doet me sterk denken aan de programma's in zuid Afrika. Het blijft voor mij de vraag hoe het komt dat mensen als Mandela en Tutu vooral opstaan in het Afrikaanse continent. Mijn indruk is dat precies hier, in Bosnië en Herzegovina, nog veel te leren valt.